Het Hooghuys (17e eeuw - 1952) aan het Hezelaar

De Hezelaarstraat herinnert aan Ten Hezelaar. Dat betekent ‘door kreupelbos omheind land’. Hier lag de hoeve Ten Hezelaar, later bekend als Hooghuys.

Het 17e-eeuwse trapgevelhuis met duivengaten stortte in 1952 zomaar in en werd afgebroken. In diezelfde tijd verdween een huis met de naam 't Slotje. Ooit was dit omwaterde herenhuis de katholieke pastorie van Veghel. Johannes Houbraken, een beroemd duiveluitdrijver, was de laatste pastoor die haar bewoonde. Zijn felle verzet tegen de gereformeerde religie bezorgde hem de bijnaam ‘den Paep’. De anti-katholieke maatregelen van de Staten-Generaal dwongen Houbraken in 1637 te vluchten naar Duifhuis in het land van Ravenstein. Na de Vrede van Münster werd ‘t Slotje een gereformeerde pastorie. Ze verviel later tot boerenwoning, waarvan enkel de naam herinnert aan een boeiend verleden.

Deze locatie (nummer 6) maakt onderdeel uit van de wandelroute Historisch Veghel, die is ontwikkeld door Heemkundekring Vehchele.